من ز جهان دوست ترا داشتم

از تو جفا چشم کجا داشتم

چشم من ارخون شود از غم رواست

کز تو چرا چشم وفا داشتم

من ز تو امید بسی چیزها

[...]

بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم

نا خورده می وصل تو در رنج خماریم

زان زلف پژولیده و ناخفته دو چشمت

چون چشم تو و زلف تو بیخواب و قراریم

گفتی ببر از جانت اگر جوئی وصلم

[...]

وای من از دست دل کو نیست در فرمان من

عاقبت هم بر سر دل رفت خواهد جان من

با که گویم محنت هجران بی‌پایان او

از که جویم چاره این درد بی‌درمان من

هر زمان گوید مرا از چیست این افغان تو

[...]

خون شد زفرقت تو دل مهربان من

بربست رخت از غم هجر تو جان من

خوش میگذشت با تو مرا مدتی بکام

هجری بدین صفت نبد اندرگمان من

بی وصل دلکش تو تبه گشت کار من

[...]

برو ای یار دلارام برو

برو ای یار گلندام برو

بروایدوست که در باقی شد

با توام نامه و پیغام برو

تانگوئی که دگر جنگ کنم

[...]

چشم من چون بخت تو ناخفته به

کار من چون زلف تو آشفته به

فنتهٔ دل‌هاست چشم مست تو

شاید ار خفته است فتنه خفته به

چند گوئی من چه کردستم؟ بگوی!

[...]

زهی روی تو خار گل نهاده

قد تو کو شمال سرو داده

مهت چون آفتاب افتاده در پای

بسر چون سایه پیشت ایستاده

ز بهر عشوه ما وعده تو

[...]

زهی زلف تو خم درخم گرفته

غم عشق تو در عالم گرفته

لبت در بوسه دادن گاه خلوت

طریق عیسی مریم گرفته

سر زلفت چو انگشت محاسب

[...]

توبه که بعد ازین نبرم نام عاشقی

ور عشق زاهدیست کنون ما وفاسقی

تا کی کشم جفا که نه هجران و نه وصال

تاکی خورم قفا که نه عشق و نها عاشقی

از تو نه رقعه نه سلامی نه بخششی

[...]

گر چو تو ترک در ختن بودی

ور چو تو سرو در چمن بودی

در چمن بسکه سجده بردندی

تاختن بس که تاختن بودی

آفتاب از شفق براندی خون

[...]

دلبرا چشم من از اشک چو دریاچه کنی

وزمن دلشده بیجرم تبرا چه کنی

خون ما خود غم هجرت زره دید، بریخت

اینهمه قصد بخون ریختن ما چه کنی

گرد مه مشگ کشیدی و دلم بربودی

[...]

دیدی که عاقبت سر آن هم نداشتی

کشتی مرا و رفتی و ماتم نداشتی

گیرم نداشتی سر دل دوستی ما

باری زبان طال بقا هم نداشتی

ما را بخوشحریف نبایست داشتن

[...]

زهی بیوفا خود نگویی کجایی

اگر هرگزم خود نبینی نیایی

ندانستم از تو من این زود سیری

نبردم گمان بر تو این بیوفایی

اگر چند ترکان همه تنگ چشمند

[...]

بیگانه وار یار ز من بگذرد همی

من میکنم سلام و بمن ننگرد همی

خود هیچ التفات بمردم نمیکند

ما را بهیچ روی بکس نشمرد همی

هر قصه که دل بنویسد زهجر او

[...]

گرخوی بتم نیگ ببودی سره بودی

وریک سخن از من بشنودی سره بودی

دل بردو کنون قصد بجان کرد چه تدبیر

باری دل تنها بربودی سره بودی

صد بار دلم در غم او پشت نمودست

[...]

سر آن داری با ما که بصحرا آیی

ساعتی سوی گلستان بتماشا آیی

پرده کج ندهی وعده بفردا نکنی

که تو امروزدهی وعده و فردا آیی

از سردست باین پای اگر آیی بربام

[...]

بلند همت و بسیار دان و اندک سال

جهان گشای و ممالک ستان و دنیا دار

پلنگ خاصیت و شیر زور و پیل افکن

همای سایه و طوطی حدیث و باز شکار

درشت باطشه و نرم گوی و سخت کمان

[...]