گنجور

قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۴

 

در آتشم از چهره برافروخته‌ای چند

چون شعله ز هم سرکشی آموخته‌ای چند

روشن نشود بخت ز جمعیت داغش

در سینه دلم ساخته با سوخته‌ای چند

ریزند به سر خاک، پی صید ضعیفی

[...]

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode