گنجور

عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰

 

بخت جم و کاووس، عنانش به کف توست

پیش آمدن از بخت، کشکش از طرف توست

وصفی نبود کان شرف ذات تو گردد

جز بندگی شاه جهان کان شرف توست

با ساز و نوا باش و ببین تا چه سرودم

[...]

عرفی
 
 
sunny dark_mode