گنجور

عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۴۴

 

دل در خم آن زلف چو زنجیر بماند

سر بر خط تو دو پای در قیر بماند

مشکِ سرِ زلفِ تو دلِ ما بربود

ما را، جگرِ سوخته، توفیر بماند

عطار
 
 
sunny dark_mode