گنجور

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴

 

در بزمگهی که مطربی کوس کند

بر تیر قضا تیر تو افسوس کند

رایات تو گر روی به بغداد نهد

دجله به در ریش زمین بوس کند

انوری
 
 
sunny dark_mode