×
عطار » مختارنامه » باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد » شمارهٔ ۴۰
دانی تو که شمع را چرا افروزند
تا کشتنش و سوختنش آموزند
چون آتش سوزنده غیب است بسی
چیزی باید که دایمش میسوزند
مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۱
آنانکه چهان کنند و مردم سوزند
پیوسته مبارک شب و فرخ روزند
زینست مگر که پادشاهان جهان
دون پروری از زمانه می آموزند
فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۵
آن روز که چهره عذاب افروزند
وین مشت خس از تاب قیامت سوزند
بر سر گل خورشید به محشر آیم
تا دوزخیان گرمروی آموزند
قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۷
گویند انسان علم ز هم اندوزند
من میگویم همه ز حق آموزند
حق با ایشان بود در آیینه و آب
از عکس چراغ اگر چراغ افروزند