گنجور

عطار » مختارنامه » باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق » شمارهٔ ۲

 

از درد تو ای ماهِ دل افروز آخر

شب چند آرم چو شمع با روز آخر

دل گرچه بسی بسوخت جز با تو نساخت

ای بی معنی وفا درآموز آخر

عطار
 
 
sunny dark_mode