ای آنکه به جز شادی و جز نور نه‌ای

چون نعره زنم که از برم دور نه‌ای

هرچند نمک‌های جهان از لب تست

لیکن چکنم چو اندر این شور نه‌ای

ای سایه، تو مرد صحبت نور نه‌ای

رو ماتم خود گیر کزین سور نه‌ای

اندیشهٔ وصل آفتابت رسد

می‌ساز بدین قدر کزو دور نه‌ای

ای سایه، تو مرد صحبت نور نه‌ای

رو ماتم خود گیر کزین سور نه‌ای