دل در بر من به درد خشنود نبود

واندر خم زلف تو که بنمود نبود

اکنون هرکس که پرسد افسانه من

اول گویم که هر چه دل بود نبود

یا رب چو مرا ز نفسِ خود سود نبود

و او نیز ز من به هیچ خشنود نبود

زین سگ برهان مرا درین عمرِ دراز

یک دم که رضای تو در آن بود نبود