گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۱

 

توبه که دل خویش چو آهن کرده است

در کشتن بنده چشم روشن کرده است

چون زلف تو هرچند شکن در شکنست

با توبه همان کند که با من کرده است

مولانا
 
 
sunny dark_mode