گنجور

سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

 

بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت

سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز

تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

سعدی
 
 
sunny dark_mode