جانانه هر آن کس که دلی خوش دارد

جان همه بی‌دلان مشوش دارد

زنهار ز آه من بیندیش که آن

دوری‌ست که زیر دامن آتش دارد

جانا نه هر آنکس که دلی خوش دارد

حال دل بیدلان مشوش دارد

زنهار ز آه من بیندیش که آن

دودیست که زیر دامن آتش دارد

چشم تو که ابروی کمانکش دارد

در هر مژه ای هزار ترکش دارد

زنهار برات ما مفرمای برو

با عارضت افکن که خطی خوش دارد