گنجور

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۷

 

زرق است جهان تو زرق کن از هر فن

که می‌خور و که می‌کن و لوتی می‌زن

خوش خور تو جهان و یاد می‌آر از من

تا روزی چند جمله را سر کن زن

انوری
 

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳۲

 

در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن

شیران همه روبهند و مردان همه زن

ای دل به چنین غمخور در دادی تن

رو جان می کن همیشه و تن می زن

اوحدالدین کرمانی
 
 
sunny dark_mode