گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۶

 

در حسن ندارد گل صد پر پایت

زان می فتد از دست تو هم در پایت

و آن غنچه که لب فراهم آورد چنان

زانست که تا بوسه دهد بر پایت

کمال‌الدین اسماعیل
 
 
sunny dark_mode