چون بگشائی بخنده آن چشمۀ نوش

شکر بفغان آید و پروین بخروش

وز چشم بدش در آن دو زلفین بپوش

کو غارت کرد کلبۀ مشک فروش

گر میخواهی که وقت خودداری گوش

رنجی که به تو رسد مرنج و مخروش

گر هر دو جهان چو بحر آید در جوش

جمعیت خود به هر دو عالم مفروش

چون بر سر و پای من نگه کرد او دوش

هم از سر پای گفت ای زرق فروش

گفتی سر پایداریم در غم هست

گر بر سر پایداریی پس مخروش

با خلق کرم کن و بآزار مکوش

ور جور کنی ز غیرت حق مخروش

بازار خداست هر چه آرند برند

ایخواجه چنانکه میخری باز فروش