تا چند چو خور بر سر عالم لرزی

گر بگذری از جهان جهانی ارزی

خسرو توئی ار شکّر شیرین بوسی

کسری توئی ار مهر نگارین ورزی

ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی

دشمن رویی و دوستی می‌ورزی

از پی دارد بریدنت، دوختنی

بی سوزن و مقراض نباشد درزی