گنجور

قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۳

 

این نفس که فقر کاش پاکش بکشد

پر بی‌دردست، دردناکش بکشد

افتادگی‌ام ز سرکشی داد نجات

آتش چو بلند گشت، خاکش بکشد

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode