گنجور

قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۹۹

 

چون شمع به سوختن کنی خوی، خوش است

دایم ز پی شعله تکاپوی خوش است

از سوز منال چون دم از عشق زدی

آری سوزند هرچه را بوی خوش است

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode