گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷

 

ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب

در فرقت آفتاب چون ماه مخسپ

چون دلو درین ظلمت چه ره می‌کرد

باشد که برآئی به سر چاه مخسب

مولانا
 
 
sunny dark_mode