آخر بسوی سعادت آید را هم

بیرون جهد از محاق روزی ما هم‌‌‌

من عاشق روی تو ز دیری گاهم

در عشق تو نیست هیچ کس همراهم

گر خلق جهان شادی عشقت خواهند

تا جان دارم من غم عشقت خواهم

یا رب من اگر چه عاصی و گمراهم

وز بدکاری فتاده در افواهم

اومید به رحمت تو می دارم از آنک

گویندهٔ لا اله الا اللهم

امشب که حریف مشتری و ماهم

با مه‌رویان چون شکر همراهم

سرمست شراب بزم شاهنشاهم

امشب همه آنست که من می‌خواهم

مستم من و ناصبور و ناپروا هم

دنیا همه هیچ پیش من عقبا هم

بی نام و نشان و محو و گمگشته عشق

امروز که می شناسدم؟ فردا هم

ساقی نظری که مستم و شیدا هم

دنیا بدو جو پیش من و عقباهم

مست تو بسوی جنت و کوثر و حور

امروز نظر نمیکند فردا هم

زنهار مگو که بنده گمراهم

هر جا که روم بکویت افتد راهم

عالم همه آستانه درگه تست

هر جا باشم ساکن این درگاهم

زنهار مگو که بنده گمراهم

هر جا که روم بکویت افتد راهم

عالم همه آستانه درگه تست

هر جا باشم ساکن این درگاهم

ای راه‌نمای خلق گم شد راهم

افکند کشاکش امل در چاهم

جرمم ز کرم ببخش زانروی که من

گوینده لا اله الا اللاهم

ای راه‌نمای خلق گم شد راهم

افکند کشاکش امل در چاهم

ای آنکه منت کمنیهٔ درگاهم

وی آنکه به حق شدی دلیل راهم

بر آنچه نمودی آگهم ثابت دار

وز آنچه نه آگهم بکن آگاهم