آن دل که بکام دل بدخواه افتاد

در چاه ز نخدان تو ناگاه افتاد

ار چه همه کس بچشم کس بچشم پرهیز کنند

بیچاره دلم بچشم در چاه افتاد

پس ساده دلی کزین ره آگاه افتاد

بس اهلِ خرد که در تکِ چاه افتاد

این کار حوالتی نه علم و عملی است

چون گنج که تا که را به او راه افتاد

پس ساده دلی کزین ره آگاه افتاد

بس اهلِ خرد که در تکِ چاه افتاد