والا ملکی که داد سلطانی داد

من دانم گفت کام خاقانی داد

گفتم ملکا چه داد دل دانی داد

چون عمر گذشته باز نتوانی داد

ایزد به تو زینت جهانبانی داد

گوش شنوایی و زباندانی داد

امروز بده داد و بترس از داور

زان روز براندیش که نتوانی داد

آنکس که ترا تاج جهانبانی داد

ما را همه اسباب پریشانی داد

پوشید لباس هر که را عیبی دید

بی عیبان را لباسِ عریانی داد

آنکس که ترا تاج جهانبانی داد

ما را همه اسباب پریشانی داد