گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰۲

 

ای بر نمک تو خلق نانی بزده

بر مرکب تو داغ نشانی بزده

حیفست که سوی کان رود آن بر سیم

پنهان چون جان و بر جهانی بزده

مولانا
 
 
sunny dark_mode