می آیم وز شوق چنان می افتم

کاندر یک پا بر سر جان می افتم

چشمم به تو در می نگرد وز شادی

می مالم چشم و در گمان می افتم

می‌آیم و از شرم چنان می‌افتم

کز زندگی خود به گمان می‌افتم

بی تو غم دل به صد زبان می‌گویم

چون روی تو بینم از زبان می‌افتم