گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۱

 

جانی و جهانی و جهان با تو خوش است

ور زخم زنی زخم سنان با تو خوش است

خود معدن کیمیاست خاک از کف تو

هرچند که ناخوشست آن با تو خوش است

مولانا
 
 
sunny dark_mode