گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴۳

 

ای شاخ گلی که از صبا می‌رنجی

ور زانکه گلی تو پس چرا می‌رنجی

آخر نه صبا مشاطهٔ گل باشد

این طرفه که از لطف خدا می‌رنجی

مولانا
 
 
sunny dark_mode