گنجور

قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۴

 

زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو؟

داغ است سراپا دلم از خامی تو

کو نامه اعمال که ظاهر گردد

بدنامی عاشق و نکونامی تو

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode