گنجور

انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸

 

خوش خوش چو مرا دم تودر دام افکند

در دست فراق و پای ایام افکند

ای دوست بدین روز که دشمنت مباد

من سوخته دل را طمع خام افکند

انوری
 
 
sunny dark_mode