گنجور

قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۱

 

در غربتم استخوان چو نی نالیده

کاهیده نشاط و محنتم بالیده

محروم ز ارض طوس صحرای دلم

دشتی‌ست ز سیل غربتم مالیده

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode