کار تو همه سرکشی و ناز بود

وین کبر زوال حسنش انباز بود

در زلف نظر کن و بتحقیق بدان

در پای آید هر که سرافراز بود

از سر خدا، نبی سرافراز بود

این نغمه نه در پرده هر ساز بود

هر خرقه به بر، نه محرم راز بود

آیینه نمد پوشد و غمّاز بود

جویا هر کس که محرم راز بود

با خامشی و سکوت دمساز بود

پر حرف زدن علامت بی خردی است

آری ظرف تهی پر آواز بود