زن کز بر مرد بی رضا برخیزد

بس فتنه و جنگ از آن سرا برخیزد

پیری که ز جای خویش نتواند خاست

الا به عصا کی اش عصا برخیزد

زن کز بر مرد بی رضا برخیزد

بس فتنه و جنگ از آن سرا برخیزد

افتاده عشق، کی ز جا برخیزد

نقشش مگر از باد فنا برخیزد

بر خاک، همان ز خاک افتاده‌ترست

هرچند ز خاک، نقش پا برخیزد

سردار اگر از سر صفا برخیزد

چار اسبه به هنجار وغا برخیزد

ده مرده زند پنجه بدین خیک دو پای

مشکل که ز یک دست صدا برخیزد