هر یک جویان بطبع پاک و دلخوش

مانند نعامه لقمه های آتش

بیچاره دلم که نرگس مستش

صد توبه به یک کرشمه بشکستش

از شوق رخش چو مست شد چشمش

از من چه عجب اگر شوم مستش

دست‌آویزی شگرف می‌بینم

[...]

شاه چون مجلس مقدس را

از دم توپ کینه زد آتش

بهر تاریخ آن امیری گفت

«ارشدالدوله توپچی جاکش »