ساقی ز جای خیز فصل بهار شد

چون طلعت نگار عالم نگار شد

می ده که جیش دی اندر فرار شد

بر تخت سلطنت گل استوار شد

گلشن طرب فزا چون روی یار شد

[...]

گلشن طرب فزا چون روی یار شد

جیبش فرح نمود تسخیر هفت خط

جان جهان من جان جهان بیار

خیز و پیاله را پر کن ز خون شط

شد پیکر سمین در انتظار بخش

[...]

گلشن طرب فزا چون روی یار شد

جیبش فرح نمود تسخیر هفت خط

جان جهان من جان جهان بیار

خیز و پیاله را پر کن ز خون شط

شد پیکر سمین در انتظار بخش

منما به جان دوست ما را ز دیده خط

جا کن به طرف باغ در پای نوگلی

خو کن به یک دلی از سر بنه غبط

ما را به فضل گل عهدی موثق است

گیریم خامه باز سازیم خامه خط

طوبی شود قلم ارض و سما ورق

نتوان ز وصف او بنوشت نصف خط

زینب ده تراب یعنی ابوتراب

هم ایه نشاط هم باعث نشط

نبود روا که خواند مخلوق خالقش

خلاق و خلق را گنجیده در وسط

بر شاه و بر وزیر رو از کمین کند

دوران بدست اوست چون مهره وسط

چون روح در مشام عطر نشیغ تو

بوی تو جانفزاست چون باده در فرط

بی‌سر حسین تو با محنت و کلال

اعدادی او تمام در عشرت و نشط

هر گوشه گل رخی گردید چاک چاک

هر جا سمنبری افتاد سبز خط

سیراب وحش و طیرو دل او کباب بود

عطشان شهید گشت آخر به نزد شط

در دست شامیان زار و اسیر شد

اندوه وی گذشت ز اندازه شط

این انقتام اگر روز جزا نبود

(صامت) چه می‌گذشت بر ما از این سخط