گنجور

قدسی مشهدی » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۵

 

دایم چو غنچه سر به گریبان گریستم

پیدا شکفته بود و پنهان گریستم

هرجا چو غنچه تنگدلی چند یافتم

رفتم چو ابر و بر سر ایشان گریستم

چون شمع، زندگانی من صرف گریه شد

[...]

قدسی مشهدی
 
 
sunny dark_mode