گنجور

حزین لاهیجی » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۱

 

چون گرد باد حیرت، از خود رهاند ما را

سرگشتگی به جایی، آخر رساند ما را

خار ترم که بارم، بر دوش باغ و گلبن

دهقان بی مروت، بیجا دماند ما را

آسایشی که دیدم، از چشم خون فشان بود

[...]

حزین لاهیجی
 
 
sunny dark_mode