گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۷

 

رویش خوش و مویش خوش و‌آن طره جعد‌ینش

صد رحمت هر ساعت بر جانش و بر دینش

هر لحظه و هر ساعت یک شیوه نو آرد

شیرین‌تر و نادر‌تر ز‌آن شیوه پیشینش

آن طره پرچین را چون باد بشوراند

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode