ماه رمضان رفت و مرا رفتن او به

عید رمضان آمد، المنه لله

آنکس که بود آمدنی آمده بهتر

و آنکس که بود رفتنی او رفته بده به

برآمدن عید و برون رفتن روزه

[...]

سالار بک ای از در احسنت و زه زه

ای خسرو احسان ترا لشکر انبه

زوار شده خسرو احسان ترا خیل

دست تو وزیر است قوی همت و بشکه

اجرائی کز دست سخای تو رهی راست

[...]

در موسم نیسان ز سما شد سوی دریا

در کسوت قطره

اشعار مپندار اگر چشم سرت هست

رازی است نهفته

بیمار و بر افتاد نفس دوش سحرگه

پیغام تو آورد صبا سلمه الله

چون خاک رهم بود قراری و سکونی

باد آمد و بر بوی توام می‌برد از ره

باد سحر از بوی تو بخشید مرا جان

[...]

ما روی تو دیدیم و زجان مهر بریدیم

دل آمده نزدیک و بر او دوخته دیده

هر زاهد انگشت نمائی که بمحراب

نظارگی یوسف اگر دست بریده

من چون کشم آن زلف که صورتگر چینش

ابروی تو دیده سر انگشت گزیده

گر در دهن او چو نبات آن خط مشکین

چون خامه به انگشت تخیل نکشیده

گفتار لطیف تو کمال آب حیاتست

از غایت تنگیست ز لبهاش دمیده

در آینه بنمود جمال و چه جمالی

دیدیم به دیده

تا مهر جمال رخ خوب تو تجلی

کرد از پس پرده

گر باد گران به زمنی وای به من

ور با همه کس همچو منی، وای همه

از ضعف زدم تکیه به دیوار و نگفتی

کاین صورت بی جان که به دیوار کشیده

ای عارض نیکوی تو از قرص قمر به

اندام تو سر تا به قدم پاک و منزه

دانم که به من نیست تو را روی توجه

اما به تو من روز و شب استم متوجه

هم بر قد و بالای توام عاشق و مفتون

[...]

در پرده نگویم سخن خویش علی الله

تا چند در این کوه و در آن دشت و در آن چه

برخیز که شد روز شب و موقع بی‌گه

بشتاب که دزدان بگرفتند سر ره

آن پرده زرتار که بودی به درِ شه

[...]

از شرم جمال تو شده یوسف مصری

در زاویه چاه