پنهان دارم راز تو ای دوست از آنک

تنگست جهان درو نگنجد غم تو

تا دل به سر زلف تو چون گوی نهادم

چون گوی قدم در تک و در پوی نهادم

ای مست هلا خیز که هنگام صبوحست

هر دم که درین حال زنی دام فتوحست

هر چیز که بر جان و تن خود نپسندی

بر همچو خودی کو تن و جان دارد مپسند