ای دل اگر آن عارض دلجو بینی

ذرات جهان را همه نیکو بینی

در آینه کم نگر که خودبین نشوی

خود آینه شو تا همگی او بینی

هان تا که درین آینه آن رو بینی

این هستی این سوی از آن سو بینی

این پردهٔ پندار ز پیشت چو رود

هرچند به خلق بنگری او بینی

هان تا که درین آینه آن رو بینی

این هستی این سوی از آن سو بینی