گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۸

 

نرگس که صبا بروی درمی جهدش

یعنی ز لطافتست که دم می دهدش

کآن چشم که باز کرد در کوی بقا

چندان ندهد مهله که بر هم نهدش

کمال‌الدین اسماعیل
 
 
sunny dark_mode