ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای

با من بوفا و مهربانی بهم آی

جادو ننمود هرگز از تو به ابای

ای زر روان و دیده و دل پیمای

دولت ز علاء دولت عالی رای

بر عالم سایه درد چون پر همای

ای داده خدایت شرف از بهر خدای

یک بار مرا جمال رویت بنمای

ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای

ای خسرو جمجاه سکندر سیمای

ای رأی تو چون مهر فلک ملک آرای

زین بند رهیت را رهایی فرمای