گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲۲

 

ای لعل لبت معدن شکر چیدن

وز چشم تو نور نامصور دیدن

مه گردانست و برک که گردانست

فرقست بسی میان هر گردیدن

مولانا
 
 
sunny dark_mode