شاها ملکا جهان به فرمان تو باد

ملک تو شکفته باغ و بستان تو باد

شمشیر تو در دست تو برهان تو باد

رحمت همه بر دل و تن و جان تو باد

گردون گرهی ز طاق ایوان تو باد

بر سطح فلک عرصه ی میدان تو باد

گر با تو عدو روی بمیدان آرد

چون گوی سرش در خم چوگان تو باد

مه نعل سمند باد جولان تو باد

قندیل فلک شمع شبستان تو باد

شیری که سپهر نیلگون بیشه اوست

خاک کف کمتر سگ دربان تو باد

شاها چو کمان قدر به فرمان تو باد

چون گوی فلک در خم چوگان تو باد

آن سینه پر داغ که خصمت دارد

صندوقه تیرهای پران تو باد

جان چیست که گویمت بقربان توباد

یاسر فدای پای یکران تو باد

گر سینه ما زخم ترا لایق هست

کردیم بهل که وقف پیکان توباد

سر تا سر دهر عشرتستان تو باد

صد رنگ گل طرب به دامان تو باد

عید است و بهار خرمی ها دارد

جان من و صد چو من به قربان تو باد