ای خالق ذوالجلال و ای رحمان تو

سامان ده کار بی سر و سامان تو

خصمان مرا مطیع من می‌گردان

بی رحمان را ز چشم من گردان تو

می‌خندد اندر روی من بخت من از میدان تو

کی خیمه از صحراء جانم بر کند هجران تو

آرام من پیغام تو وین پای من در دام تو

بستان شده از نام تو بر جان من زندان تو