ما عاشق و عهد جان ما مشتاقیست

ماییم به درد عشق تا جان باقیست

غم نقل و ندیم درد و مطرب ناله

می خون جگر مردم چشمم ساقیست

از جان منت فراغ اگر ایساقیست

تا جان بودم امیدواری باقیست

مشتاقم از آن، بدیدنت گستاخم

گستاخی من ز غایت مشتاقیست

ساقی دل ما سوخته از مشتاقیست

بازآ که طبیب درد مستان ساقیست

جان دادن امیدست مرا در قدمت

تا جان بودم امیدواری باقیست

ساقی ز میی که لعلت او را ساقیست

دل برنکنم تا دمی از من باقیست

مشتاقم، از آن بدیدنت گستاخم

گستاخی من ز غایت مشتاقیست