گنجور

مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۲۴

 

رفت آن که سری پر از خمارش دارم

چون جان دارم گهی که خوارش دارم

بر آمدنش چنان امیدم یارست

گوئی که هنوز در کنارش دارم

مهستی گنجوی
 
 
sunny dark_mode