ای زلف تو از رخان من پرچین تر

وز خون دو چشم من رخت رنگین تر

هر روز دل افروزتر و شیرین تر

هر روز تو دلبرتر و من بیدین تر

ای طبع تو از هنر نکو آیین تر

جانت خوانم هستی وزان شیرین تر

بر مرغ دلان چرا زنی سنگ جفا؟

ای تو ز کمان گروهه دل سنگین تر

از رنگ نفس، هوس شود رنگین‌تر

بی‌آیینان شوند بی‌آیین‌تر

چون تلخ شوند میوه‌های شیرین

رسم است که تلخ‌تر شود شیرین‌تر

با تلخی ساز تا شود شیرین تر

خونابهٔ دل خور که شوی رنگین تر

از پند چو رنجیدی اثر بخشد زود

آری هر می که تلخ تر زورین تر