×
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۷
آنانکه به بند زینت و زیب تنند
خود را بزبان مردمان می فکنند
آنکس که خود آراست بود دشمن خود
گر شاخ گل است کاخرش می شکنند
۲ بیت
اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف هشتم که قماش است و کم براست » برگ سوم ده قماش
ای آنکه دو عارضت چراغ چمنند
لبهای تو رونق شکر می شکنند
یکره بچمن گذر که گلهای چمن
در پای تو ده قماش رنگین فکنند
۲ بیت