خواهی که برم سرّ تو مکنون باشد

واین واقعه از حدّ من افزون باشد

در دریایی فکندیم بی پایان

وآنگه گویی غرقه مشو، چون باشد؟

نالیدن بلبل ار چه موزون باشد

از نالۀ او مرا جگر خون باشد

گل در بر بلبل این چنین می نالد

تو دور ز من نالۀ من چون باشد

بشنو لغزی که سخت موزون باشد

کلی که به جزء دربود چون باشد

دیدیم بسی تون که به گرمابه بود

گرمابه ندیدیم که در تون باشد

بیچاره کسی که بر تو مفتون باشد

دور از تو گرش دلیست پر خون باشد

آن کش نفسی قرار بی‌روی تو نیست

اندیش که بی‌تو مدتی چون باشد

بیچاره دلم زبون گردون باشد

دایم ز غم زمانه پر خون باشد

روز و شب از اندوه فلک می گرید

تا عاقبت کار جهان چون باشد

گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد

وان خسته ناتوان که محزون باشد

ای جان جهان فدایت این پرسش چیست

خاشاک در آتش افکنی چون باشد

تا کی رخم از گلاب گلگون باشد

دل برکندم چند جگر خون باشد

دی میرفتی ز چشم و جانم میرفت

رفتی ز دل امروز دلم چون باشد

دل، از غم نانی اگرت خون باشد

به ز آنکه بحب جاه مفتون باشد

از بهر سئوال، در بدر گشتن ما

با خانه شمار عاملان چون باشد؟!