تسلیم چو بر حادثه پیروز شود

هم حادثه یار و حیله‌آموز شود

هر سان که بود چو حالها گردانست

روزی به شب آید و شبی روز شود

تا چند زمانه فتنه اندوز شود؟

هر گوشه، کمانِ کین سیه توز شود؟

زیبد که جهانیان به پشمی نخرند

ملکی که به کامِ پوستین دوز شود